1. Van waar het idee om dit te doen, of was dit het doel voor 2020?
Het idee kwam in mij op exact 4 dagen voor ik er aan begon. Normaal gingen zowel mijn vriendin als ik op vrijgezellenactiviteit van een bevriend koppel. Helaas was de corona-bubbel voor de jongens nog te groot om de activiteit te laten doorgaan. 4 dagen voor de bewuste zaterdag werd de vrijgezellen dus uitgesteld en kwam mijn agenda vrij. Initieel dacht ik om en ritje van 200-tal km doorheen de vlaamse ardennen te maken, maar dan ging ik het overgrote deel van de dag nog steeds alleen thuis zitten. Toen begon ik te spelen met het idee om een triathlon te doen,… en waarom dan niet gewoon de volledige afstand? Als je iets doet, moet je het goed doen! 2. Hoe was de voorbereiding in Corona-tijd? Mijn werk (defensie) stuurt me soms naar alle uithoeken van de wereld. Ik ben dit jaar pas in Maart kunnen beginnen trainen doordat ik de eerste twee maand weg was. Van 14 tot 22 maart hadden mezelf en twee vrienden een fiets-stage in Calpe vastgelegd. Uiteraard ging deze niet door, we zijn dan toch nog naar de Vogezen gereden en hebben daar 2 dagen gefietst vooraleer ook Frankrijk in Lockdown ging. Ik zag mijn volledige voorjaarstraining in het water vallen, wetende dat ik 2 maand ‘achterstand’ had op iedereen die in Januari en Februari wel maximaal heeft kunnen sporten. Tijd dus voor een inhaalbeweging. Plots hadden we tijd genoeg doordat ook Belgie in halve lockdown ging. En laat fietsen en lopen nu de sporten zijn die wél nog konden doorgaan. Vanaf 16 Maart heb ik dus een 6000Km kunnen fietsen en een 900 kunnen lopen. Ik mikte telkens op 400km fietsen en 50 lopen per week, zwemmen is mijn zwak punt, het ontbreekt mij aan techniek (en soms motivatie) om er echt voor te trainen, dit kwam door de corona restricties helemaal in het gevaar. Geen zwemmen dus voor mij, dan maar op karakter. 3. Was de voorbereiding voldoende of was het om te zien of je dit aan kon? Ik beschouw mezelf als een slimme sporter. Ik loop en fiets me niet kapot en probeer in een optimale spierherstelzone te zitten om zo zoveel mogelijk blessures te vermijden. Zo weet ik ook van mezelf of ik genoeg basis heb om de challenge die ik voorop stel effectief ook te behalen. Ik had genoeg bagage voor het fiets-en looponderdeel! Het zwemmen daarentegen is geen belastende sport op het lichaam (of misschien doe ik het verkeerd?). Ik ging ervan uit dat 3,8km zwemmen wel ging lukken eenmaal ik mijn ritme had gevonden. Ook geeft de wetsuit genoeg bouyancy om het zwemonderdeel zonder al te veel problemen af te leggen. Enkel in tri-suit ging het misschien iets meer pijn gedaan hebben. Laat ik er wel bij zeggen dat er officieel niet mag gezwommen worden in de dode arm van de Gevaert-vaart (Beernem). Ik deed dit dus op eigen risico en biedt hierbij mijn excuses aan bij de mensen die dit verkeerd vinden en zo hun zwemspotjes strenger gecontroleerd zien worden, mea culpa. 4. Hoe was de laatste week? Geleefd zoals naar een echte wedstrijd? Zoals ik al zei is het allemaal heel last minute beslist. Ik wist dat mijn conditie wel oke was om een triathlon te doen. Mits wat logistieke voorbereiding (ik ging volledig zelfvoorzienend zijn), hoefde ik niet veel te voorzien. Gellekes en koekjes heb ik standaard in huis, alsook isotone drank. De parcours werden ge-ent op de bevoorrading (ofwel aan mijn auto ofwel aan mijn huis). Twee dagen voor een grote challenge doe ik een carb-uploading. Je beperkt het sporten tot een minimum (enkel ‘los’ trainen en foamrollen) en je eet heel veel koolhydraten. Je lichaam slaat deze dan op en dit komt ten goede op de dag van prestatie. Langer dan 2 dagen carb-uploading zorgt voor onnodige vetopslag, maar dit is bij elke persoon anders. Op de dag zelf had ik sochtends enkele pannekoeken met bananen en stroop voorzien als ontbijt, pasta als ‘tussendoortje’ en voor de rest dus teren op gels en koeken (voor de geinteresseerden, ik bestel bij SANAS, heel blij van!). 5. Heb je zware momenten gehad? JA! Het begon al toen mijn wekker om 04hr45 in de ochtend afliep, dan vraag je jezelf toch af waarom je er zo vroeg aan begint!? Aja, juist,… t’kan al makkelijk 12u duren en ik heb wat logistieke verplaatsingen te doen tussen de onderdelen door. Eens ik echt wakker ben krijg ik er wel zin in, maar opstaan is toch niet mijn sterkste kant. Ontbijten, laatste check van al het materiaal, inladen in de auto en op weg naar de Vaart. Daar had ik een vriend/collega die wel 1km wou meezwemmen. Eens aangekomen aan de vaart kreeg ik al gauw een bericht dat die bewuste vriend zich niet helemaal lekker voelde. Dan sta je daar, ga ik toch zwemmen of niet? Alleen dan maar,… maar tis toch maar een dubbel gevoel (om het toch te nuanceren, ik had een boei mee!). Fietsen ging goed,… de eerste 30km had ik 37,5 gemiddeld. Ik had niet het gevoel dat ik mezelf aan het overbelasten was en had mezelf voorgenomen om 35km/hr te halen. Zo had ik wat marge voor moest ik toch nog de man met de hamer tegenkomen. Rond 0900hr passeer ik de brug in Vinderhoute, daar staat zoals gewoonlijk het vinderhoutepeloton klaar om hun ritje naar Dentergem en terug aan te vatten. Ik pik er vanachter bij aan want enkele vrienden rijden ook mee. Die dag werd er niet ‘gereden’ waardoor mijn gemiddelde zakte naar 34,8km/hr. Een klein beetje gefrustreerd heb ik het dan toch nog kunnen klaren om terug naar 36,7km/hr te rijden, op mezelf! Na 180km fiets in de auto en richting huis, fiets daar gezet en snel wat pasta binnengespeeld. Op naar de marathon! De eerste 20km gingen eigenlijk verbazend vlot. Ik had een toer van 12km die ik 3 keer ging doen en dan nog een van 8km waardoor ik enkele km’s marge had voor moest ik niet aan mijnkilometers komen. Het tweede deel van de marathon ging slecht, heel slecht. De wolken verdwenen en de zon begon daardoor te branden. Ik had een fles water verstopt langs het parcours, maar 12km zonder water is niet doenbaar. De laatste 10km ging het nog aan 6min/km,… het vat is leeg zoals we zeggen! Zo leeg dat ik mijn laatste toer van 8km inkort waardoor ik maar aan 41km kom in plaatse van 42. Echt geen zin meer om die laatste kilometer nog af te leggen! Eten en drinken (en misschien iets te snel gefietst) lagen aan de basis van een marathon van 3u46min. Richttijd van de marathon was 3u20min. Volgende keer beter! 6. De dag(en) er na. Last of direct terug aan het sporten. Ik had daags erna niet heel veel last. Ik heb genoeg gestretcht en gefoamrolt zodat al het melkzuur uit de benen was. De maandag na mijn iron man had ik mijn ouders beloofd om de hagen te scheren. En hoewel ik die maandag zelf geen last had heb ik het de dinsdag toch bekocht. Opgestaan met verstijfde kuiten en een stijve rug. Tijd om terug intensief te stretchen en foamen! De donderdag ben ik terug beginnen sporten door 2km te gaan zwemmen. Het voelde nog niet echt goed aan dus heb ik nog maar enkele dagen rust genomen. Na 7 dagen terug gaan lopen en na 8 dagen terug gaan fietsen. Yes! Volledig hersteld. Vorige week heb ik een hele week kunnen profiteren van supercompensatie waardoor ik mijn PR’s op de miliataire testen heb kunnen breken. Nu is het twee weken taperen naar de eerste wielerwedstrijd. Nevenbondkoersen blijven mijn favoriete bezigheid, gevolgd door triathlons waar mogelijk! 7. Wat nu? Op naar een volledige in 2021 of meer? Wat nu? Tja, wat doe je na een Iron Man?? Met de eindtijd van 10u06min begin je al eens te browsen naar age group resultaten van full distance Iron Man’s in de ‘nabije’ omgeving? Dan merk je dat een top 10 plaats (in age group 25-29 welteverstaan!!) haalbaar moet zijn. Of ik het ga doen, das weer wat anders. Het kost toch wel iets en ver op voorhand inschrijven is met mijn job niet mogelijk. Het zal een kwestie van opportuniteiten in de gaten houden worden. Meer en meer betrap ik me er toch op om richting de officiele Iron Man site te surfen en resultaten te vergelijken,… Wat als ik mij voor die wedstrijd inschrijf, wat als ik een tijdritfiets koop, wat als,… Dromen is goed zeker! (ik denk dat de volgende echte challenge de ThorXtri word in Noorwegen,… binnen 2 jaar) 8. Tips voor wie dit ook eens zou willen proberen. Vertrek van een goede basis, anders doe je blessures op. Voor de rest zou ik eerder een lus van 5km aanraden ipv 12km zodat je genoeg jezelf kan bevoorraden. Of je vraagt het aan familie/vrienden zodat ze langs de kant staan met de juiste benodigdheden! Via deze weg wil ik nogmaals Pieterjan en Sabine bedanken voor de mentale en koolhydraatrijke steun! T’heeft deugd gedaan om eens een babbelke te doen tijdens het fietsen en lopen! |
Archieven
Oktober 2021
|